İnsan kendini yaşadıkça tanıyor. Zamanın içinde ben buyum diyebilmek ne mümkün.
Yaşarken yazarsa, öldüğünde anlatabilir belki kişi kendini dışından zamanının.
Af dilemek için olur herhalde bu da.
Yoksa ne için? Kime yazacaksın?
Binlerce asırlık anlatılar varken yeryüzünde,bir anı da sen olacaksın.

Korktuğuna Yürümek

Olmasından korktuğumuz bir şeyin hep olabileceğini beklemek sırasında yaşadıklarımız,onun olması sırasında yaşadıklarımızdan daha kötüdür.

Neden Nankör

İnsanlar beklenti oluşturmadan ilişki kuramıyor ne yazık ki. Aldığının-verdiğinin,alacağının-vereceğinin çeteresi hep aklında... Üstelik bu hususta karşısındakinin insan olması bile gerekmiyor. Kedilere nankör derler ya hani.. Yani insanların bir kediden bile ona olan sevgi ve ilgileri sonucunda bir beklentiye girmelerini ve bu beklentinin ise nasıl birşey olduğunu,nasıl karşılanması gerektiğini anlayamıyorum. Ne yapılmalı? Ne isteniyor? Yaşlanınca kedi kendisine mi bakmalı? Fakat,nankör ithamı işte bu beklentilerin karşılanamaması olacak heralde..