Hayatla aramda gittikçe açılan bir mesafe var.
Gürül gürül akan şelalenin sesini de duyuyorum. Zaman olsa gerek bu diyorum.
Arka fonda devamlı akıp giden bir belirsizlik var.
Üzerinde sağlam durduğumuzu sandığımız zemin bu yüzden hep oynak.
Aklım karışık,yüreğim titrek.
Kelimelerinden hissettigim hayatla aranada degil de, bildigimizi sandigimiz hayatla aranda acilan bir mesafe var gibi.
YanıtlaSilMesela herkese cok cazip gelen ortamlar, sohbetler vslerde orada neden oldugunu sorgulama hali gibi.
Eger yanlis anlamiyorsam tabii :)
Sonraki adim kaybolmusluk, ait olamama hissi.
Neden ben boyleyim diye sorgulama hali . Uzaydan mi geldim acaba?
Sonrasinda tumden kaybolma, bazen umitsizlik, depresyon.
Yaniliyorsam dur demelisin :))
Ama ellerim hala yaziyor.
Sonunda kavusma var o patika yolun...
Koynunda kaybolma.
o dediklerini ben kendimi bildim bileli yaşarım,apaçık değil ama içimde sakladığım bir aslında sürüye uyum sağlayamama,herkes gibi eğlenememe hali,vs. vardır ruhumda.Fakat,bu defa ki daha başka.İşsizlikten..:)
YanıtlaSilSeni bekleyen daha zorlu bir is vardir ki, seni dinlendiriyordur simdi, iyi dinlen :)
YanıtlaSil