Yaptığımız hatalar bizim hata yapabilme potansiyellerimizden doğmuştur.
Çünkü,söz gelimi neden bir hatayı en az bir kez yapabilmişliğimiz varken bir başka hatayı değil yapmak onu yapmış olmayı düşünemeyiz bile.Buna cesaretimiz yoktur,kendi içimizde olmayan birşeydir onu yapabilecek olmak.
İlkinden çok zarar gördü diye ikinci kez aynı hatayı yapmayacağı beklenir ya kişiden; oysa hatalar bizim potansiyallerimizi gösterir.O yüzden tekrar tekrar yapılabilir aynı hatalar.
-Hangi potansiyel bizde neden var,neden yok, bunlar oluşurken bu oluşumu etkileyen dinamikler nelerdi?
-Doğuştan mı geliyor,ailemiz mi çevre mi,o anki koşullarmı bunları şekillendiriyor?
-Hatasız kul olmaz.
Bunlar ayrı.
Bunlar başka meseleler de önemli olan bence hangi insanda hangi hatayı gördüğümüzde anlamalıyız ki bu hata önemli,bunu affedemeyiz,bunu kabul edemeyiz.
Çünkü,potansiyelinden dolayı tekrar etme ihtimali var.
Kabul edemediğimiz hata,kabul edemediğimiz potansiyel yani kabul edemediğimiz kişi demektir.
Hatasını kabul edemiyorum ama onu kabul ediyorum diyemeyiz yani.
Ama genellikle -''yaptı bir hata işte..'' derler. Hatası ondan ayrı birşeymiş gibi kişinin.
Yani 'ya ne olursan ol gel' dicez yada hiç gelme...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder